ارزیابی استرین هایstreptomyces برای کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه

Authors

آرزو اشرفی زاده

حسن رضا اعتباریان

abstract

اثر کنترل کنندگی سیزده استرین streptomyces شامل 8 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه بوته های جالیز در ورامین و 5 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه فلفل در استرالیا روی fusarium oxysporum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که همه استرین های streptomyces در روش های کشت متقابل و سلوفان، رشد عامل بیماری را به میزان 33/13 تا 16/99 درصد کاهش دادند. دادند . در هنگامی که بذر با مخلوط استرین ها آغشته ش د درصد گیاهان سالم در تیمار streptomyces62/47% وشاهد سالم 100% به طور معنی داری از شاهد آلوده 0% بیشتر بود (01/0>p) .هنگامی که خاک گلدان ها با مخلوط استرین های streptomyces تیمار شده بودند درصد گیاهان سالم در تیمار streptomyces تنها 100% ‘ عامل بیماری به اضافه streptomyces 28/39 و شاهد سالم 100% به طور معنی داری از شاهد آلوده 0% بیشتر بود (01/0 >p) جمعیت عامل بیماری و همچنین streptomyces در طول آزمایش های گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی استرین هایStreptomyces برای کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه

اثر کنترل کنندگی سیزده استرین Streptomyces شامل 8 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه بوته های جالیز در ورامین و 5 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه فلفل در استرالیا روی Fusarium oxysporum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که همه استرین های Streptomyces در روش های کشت متقابل و سلوفان، رشد عامل بیماری را به میزان 33/13 تا 16/99 درصد کاهش دادند. دادند . در هنگامی که...

full text

ارزیابی توانایی کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی خربزه توسط Trichoderma spp. و Bacillus spp.

برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Fusarium oxysporum f. sp melonis  عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونه Trichoderma  و دو سویه باکتری  Bacillus sp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان  جدایهT. harzianum 6  با قارچ عامل بیماری...

full text

ارزیابی توانایی کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی خربزه توسط Trichoderma spp. و Bacillus spp.

برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Fusarium oxysporum f. sp melonis  عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونه Trichoderma  و دو سویه باکتری  Bacillus sp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان  جدایهT. harzianum 6  با قارچ عامل بیماریزا70 درصد و در کشت غیر هم زمان با عامل بیماری­زا جدایه T. viride 10 با 59/52 درصد باعث بیشترین بازداری از رشد میسلیوم­های عام...

full text

ارزیابی کارآیی جدایه‌های Trichoderma و Bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه

در این تحقیق، کارآیی سه گونه‌ی spp. Trichoderma و دو استرین باکتری Bacillus spp.  در کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمون‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسه‌ی میانگین‌ها از آزمون LSD در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسی‌های آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل...

full text

ارزیابی تأثیر تیمار بذر با جدایه‌های مختلف تجاری و بومی Trichoderma harzianum در کنترل پژمردگی فوزاریومی خربزه

در این پژوهش کارآیی سه جدایه قارچ harzianumTrichoderma به‌دست آمده از ترکیبات تجاری تریانوم‌پی، تریکومیکس­اچ-وی، تریکوفانگ‌اس و دو جدایه بومی Th1 و Th2 این قارچ از نظر کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه به روش تیمار بذر در آزمایشگاه و گلخانه ارزیابی شد. در آزمایشگاه بذور مایه‌زنی شده با بیمارگر و ترکیبات تجاری و دو جدایه بومی، از نظر میزان جوانه‌زنی بررسی شدند. نتایج نشان داد جدایه‌های تریانو...

full text

ارزیابی کارآیی جدایه های trichoderma و bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه

در این تحقیق، کارآیی سه گونه ی spp. trichoderma و دو استرین باکتری bacillus spp.  در کنترل بیولوژیک fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمون ها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسه ی میانگین ها از آزمون lsd در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسی های آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علوم کشاورزی ایران

Publisher: پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

ISSN

volume 37

issue 1 2006

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023